Scene uit: Oorlogje, geschreven voor Likeminds Festival Bedankt #3, november 2008
Te zien: 18 en 20 december 2008, Rozentheater, likeminds Festival Bedankt #3
Lotte zet een nummer op. Lotte vecht, alsof ze in de oorlog zit. Heel hard, heel euforisch. (iets als: Daft Punk – Aerodynamics of Arcade Fire – No Cars Go, 4 hero - Les Fleurs).
Josje komt binnen. Ongemerkt. Als het liedje is afgelopen:
Josje: Ik vroeg me af of je je muziek iets zachter kon zetten.
Lotte: Ach natuurlijk.
Josje: Wat doe je?
Lotte: Ben je nieuwsgierig?
Josje: Ja.
Lotte: Echt nieuwsgierig?
Josje: Ja.
Echt.
Lotte: Oorlogje
Josje: Oorlogje.
Josje: Met wie?
Lotte: Met niemand.
Josje: Tegen wie?
Lotte: Gewoon.
Wil je meedoen?
Josje: Wat moet ik doen dan?
Lotte: Nadenken en inleven.
Josje: Maar
Lotte: Schoonmaken komt wel.
Josje: Wat gaan we doen dan?
Lotte: We kunnen bijvoorbeeld een fort bouwen.
Josje: Dat kan ik wel denk ik.
Lotte: Nou.
Josje en Lotte bouwen een fort.
Josje: Wie is onze vijand?
Lotte: Wij zelf.
Josje: Oké.
Josje en Lotte bouwen.
Josje: Maar hoe moeten we dan vechten?
Lotte: Gewoon.
Josje: Gewoon.
Lotte: Gewoon.
Josje: Gewoon.
Lotte: Pas op!
Josje en Lotte bukken.
Lotte: Oef.
Josje: Dat scheelde niet veel.
Toch.
Lotte: Je zag het toch zelf.
Josje: Ja.
Lotte: Wel opletten.
Josje: Ja.
…
Josje: He, wat komt daar aan?
Lotte: Mm.
Een tank?
Josje: Munitie.
Lotte: Hier.
Josje: FIRE IN THE HOLE!
Lotte en Josje kruipen weg van waar ze net ‘een mortier’ hebben afgestoken.
Lotte: PREPARE FOR BATTLE.
Josje: mmm.
Dat was het wel voor even.
Lotte: We gaan kijken waar dat vandaan kwam.
Lotte en Josje kruipen door de ruimte en maken oorlogsgebaren. Uiteindelijk blijkt de ruimte leeg te zijn van ‘vijanden’.
Lotte: Clear.
Josje: Clear.
Lotte: Ik moet even plassen.
Josje: Oke, ik houd de linie wel in de gaten.
Lotte: Lijkt me verstandig.
Lotte gaat plassen. Josje houdt nauwkeurig de linie in de gaten. Lotte komt terug.
Josje: Niets opvallends.
Lotte: Mooi.
Josje: Er wordt geschoten in de verte.
Lotte: Ja daar.
Josje: Een scherpschutter.
Lotte: Ik ren.
Jij schiet.
Zorg dat je raakt.
Josje: COVERING FIRE!
Lotte rent rond. Josje kijkt nauwkeurig en schiet dan.
Lotte: Gelukkig.
Scheelde niet veel.
Josje: Inderdaad.
Lotte: Mooi.
Josje: We moeten doorbreken.
Zij komen anders op onze flanken.
En dan is het voor hen prijsschieten.
Wij zullen ze dus moeten aanvallen.
Lotte: Goed gezien.
Josje: We hebben geen keus.
Lotte: Laat ik de mannen maar gaan toespreken.
Josje: Lijkt me verstandig.
Dan zet ik de verdediging neer.
Lotte: Heel goed.
Lotte gaat op haar paard de ruimte door. Josje verstevigd het fort. Lotte kijkt plechtig.
Lotte: Wij zijn hier niet om te praten.
Wij zijn hier niet om te drinken.
Niet om te eten.
Wij zijn hier om te denken!
Te vechten.
Kijk om je heen.
Mensen van alle standen
en culturen.
Het maakt niets uit in dit gevecht.
Want je zal de man voor je steunen
en de man achter jou,
zal jou steunen.
Jullie zijn hier gekomen als vrij man.
Wat moet je zonder vrijheid?
Vrijheid is ons recht.
En we hoeven het nergens anders te zoeken,
dan in ons zelf
en onze acties vandaag.
Dit is ons gevecht.
Vecht en je zal misschien sterven.
Ren en je zal leven!
Maar niet voor lang.
De vrijheid zal van korte duur zijn.
Je ligt in je bed,
vele jaren van nu
en je zal spijt hebben.
Spijt dat je de kans niet hebt genomen
die vijand niet tegen te houden.
Spijt dat je de kans niet hebt genomen
Je eigen vrijheid te nemen!
Morgen ben ik thuis met mijn geliefde.
Bedenk je waar jij wilt zijn,
en je bent er.
Houd stand.
Blijf erbij.
En je zal jezelf terugvinden
Als een held
op velden en wegen
met de zon in je gezicht.
Laat je door die zon verwarmen.
Dit is ons gevecht.
Niet voor een koning.
Niet tegen een vijand.
Een gevecht van ons.
Een gevecht voor ons.
Geef ze niets!
En in plaats daarvan:
NEEM ALLES!
Er zal een dag komen,
waarop niemand elkaar meer vertrouwd
en waarop niemand meer lief heeft.
Maar dat is niet deze dag.
Een dag waarop niemand meer weet
wat ooit menselijk was
Maar dat is niet deze dag!
Een dag waarop alle vijanden zich verenigen
En onze vrijheid kunnen afpakken met een vingerknip.
Maar dat is niet deze dag!
De dag dat de mens bedorven is.
Is niet deze dag.
Deze dag is van ons!
En onze overwinning.
Ik kan niet beloven,
dat ik ieder van jullie levend terug zal zien.
Wat ik wel zeker weet,
is dat ik de eerste zal zijn die het slagveld op gaat
en laatste die er weer vanaf gaat.
Uit eindelijk
gaan we allemaal dood,
Maar we kunnen
hier en nu
Bepalen hoe.
en hoe we herinnerd willen worden.
Want dit is ons gevecht.
Hier is waar wij stand houden.
Dit is waar we vechten.
Waar we sterven.
Dit is ons lot.
En wij kiezen er voor
het zo te laten zijn.
Onthoud deze dag,
Hij zal voor altijd van jou zijn.
Doek.
Josje komt binnen. Ongemerkt. Als het liedje is afgelopen:
Josje: Ik vroeg me af of je je muziek iets zachter kon zetten.
Lotte: Ach natuurlijk.
Josje: Wat doe je?
Lotte: Ben je nieuwsgierig?
Josje: Ja.
Lotte: Echt nieuwsgierig?
Josje: Ja.
Echt.
Lotte: Oorlogje
Josje: Oorlogje.
Josje: Met wie?
Lotte: Met niemand.
Josje: Tegen wie?
Lotte: Gewoon.
Wil je meedoen?
Josje: Wat moet ik doen dan?
Lotte: Nadenken en inleven.
Josje: Maar
Lotte: Schoonmaken komt wel.
Josje: Wat gaan we doen dan?
Lotte: We kunnen bijvoorbeeld een fort bouwen.
Josje: Dat kan ik wel denk ik.
Lotte: Nou.
Josje en Lotte bouwen een fort.
Josje: Wie is onze vijand?
Lotte: Wij zelf.
Josje: Oké.
Josje en Lotte bouwen.
Josje: Maar hoe moeten we dan vechten?
Lotte: Gewoon.
Josje: Gewoon.
Lotte: Gewoon.
Josje: Gewoon.
Lotte: Pas op!
Josje en Lotte bukken.
Lotte: Oef.
Josje: Dat scheelde niet veel.
Toch.
Lotte: Je zag het toch zelf.
Josje: Ja.
Lotte: Wel opletten.
Josje: Ja.
…
Josje: He, wat komt daar aan?
Lotte: Mm.
Een tank?
Josje: Munitie.
Lotte: Hier.
Josje: FIRE IN THE HOLE!
Lotte en Josje kruipen weg van waar ze net ‘een mortier’ hebben afgestoken.
Lotte: PREPARE FOR BATTLE.
Josje: mmm.
Dat was het wel voor even.
Lotte: We gaan kijken waar dat vandaan kwam.
Lotte en Josje kruipen door de ruimte en maken oorlogsgebaren. Uiteindelijk blijkt de ruimte leeg te zijn van ‘vijanden’.
Lotte: Clear.
Josje: Clear.
Lotte: Ik moet even plassen.
Josje: Oke, ik houd de linie wel in de gaten.
Lotte: Lijkt me verstandig.
Lotte gaat plassen. Josje houdt nauwkeurig de linie in de gaten. Lotte komt terug.
Josje: Niets opvallends.
Lotte: Mooi.
Josje: Er wordt geschoten in de verte.
Lotte: Ja daar.
Josje: Een scherpschutter.
Lotte: Ik ren.
Jij schiet.
Zorg dat je raakt.
Josje: COVERING FIRE!
Lotte rent rond. Josje kijkt nauwkeurig en schiet dan.
Lotte: Gelukkig.
Scheelde niet veel.
Josje: Inderdaad.
Lotte: Mooi.
Josje: We moeten doorbreken.
Zij komen anders op onze flanken.
En dan is het voor hen prijsschieten.
Wij zullen ze dus moeten aanvallen.
Lotte: Goed gezien.
Josje: We hebben geen keus.
Lotte: Laat ik de mannen maar gaan toespreken.
Josje: Lijkt me verstandig.
Dan zet ik de verdediging neer.
Lotte: Heel goed.
Lotte gaat op haar paard de ruimte door. Josje verstevigd het fort. Lotte kijkt plechtig.
Lotte: Wij zijn hier niet om te praten.
Wij zijn hier niet om te drinken.
Niet om te eten.
Wij zijn hier om te denken!
Te vechten.
Kijk om je heen.
Mensen van alle standen
en culturen.
Het maakt niets uit in dit gevecht.
Want je zal de man voor je steunen
en de man achter jou,
zal jou steunen.
Jullie zijn hier gekomen als vrij man.
Wat moet je zonder vrijheid?
Vrijheid is ons recht.
En we hoeven het nergens anders te zoeken,
dan in ons zelf
en onze acties vandaag.
Dit is ons gevecht.
Vecht en je zal misschien sterven.
Ren en je zal leven!
Maar niet voor lang.
De vrijheid zal van korte duur zijn.
Je ligt in je bed,
vele jaren van nu
en je zal spijt hebben.
Spijt dat je de kans niet hebt genomen
die vijand niet tegen te houden.
Spijt dat je de kans niet hebt genomen
Je eigen vrijheid te nemen!
Morgen ben ik thuis met mijn geliefde.
Bedenk je waar jij wilt zijn,
en je bent er.
Houd stand.
Blijf erbij.
En je zal jezelf terugvinden
Als een held
op velden en wegen
met de zon in je gezicht.
Laat je door die zon verwarmen.
Dit is ons gevecht.
Niet voor een koning.
Niet tegen een vijand.
Een gevecht van ons.
Een gevecht voor ons.
Geef ze niets!
En in plaats daarvan:
NEEM ALLES!
Er zal een dag komen,
waarop niemand elkaar meer vertrouwd
en waarop niemand meer lief heeft.
Maar dat is niet deze dag.
Een dag waarop niemand meer weet
wat ooit menselijk was
Maar dat is niet deze dag!
Een dag waarop alle vijanden zich verenigen
En onze vrijheid kunnen afpakken met een vingerknip.
Maar dat is niet deze dag!
De dag dat de mens bedorven is.
Is niet deze dag.
Deze dag is van ons!
En onze overwinning.
Ik kan niet beloven,
dat ik ieder van jullie levend terug zal zien.
Wat ik wel zeker weet,
is dat ik de eerste zal zijn die het slagveld op gaat
en laatste die er weer vanaf gaat.
Uit eindelijk
gaan we allemaal dood,
Maar we kunnen
hier en nu
Bepalen hoe.
en hoe we herinnerd willen worden.
Want dit is ons gevecht.
Hier is waar wij stand houden.
Dit is waar we vechten.
Waar we sterven.
Dit is ons lot.
En wij kiezen er voor
het zo te laten zijn.
Onthoud deze dag,
Hij zal voor altijd van jou zijn.
Doek.
1 opmerking:
Heel heel mooi vind ik. De eindmonoloog is tegen het publiek toch? Yeah, superfijne tekst. Goeie boodschap enzo. Man.
Een reactie posten