woensdag 10 september 2008

We doen allebei iets anders nu

Alles heeft een betekenis en een bekentenis.
Die woorden lijken zo verwarrend veel op elkaar.
De carvan cevittam is bijna op.
Zit een verhaal achter.
De spaarpot is bijna leeg.
Zit een verhaal achter.
De hema handcreme.
Zit een verhaal achter.
De film op mijn bed.
Zit een verhaal achter.
Het gekreukte kussen.
Zit een verhaal achter.
De Wc rol.
Zit een verhaal achter.
De zonnebriel.
De sterretjes in een doosje.
het porseleinen paardje met een gebroken poot. De muis. De oortjes van mijn Ipod. De afstandsbediening zonder batterijen en zonder klepje.Het klepje op de grond zonder afstandsbediening. De tv die helemaal uit staat. De vissen in de kom. Het recept van de dokter. De pen met de draaidop. De losse 10 cent. Het kaartje van de dierenwinkel.De labello. Het briefje waar een kreet op staat. De post it waar jarige familie op staat. De lege wc rol. De bellenblaas.
De. Ieder woord plakt.
Dan is het toch logisch dat ik je soms niet snap.
En jij mij niet.
Jij snapt mij toch ook niet altijd?
Luister je?
Want ik vertel dit maar één keer.
Want ik heb nog veel meer verhalen die ik nooit allemaal kan vertellen, maar mijn streven is wel zo veel mogelijk.
Dat ik je zoveel mogelijk kan laten zien van al die verhalen.
Maar snap je het?
Dat ik dat probeer.
Zodat ik zo dicht mogelijk bij je kan zijn.
Snap je dat ik nooit één kan zijn met jou omdat achter alles een verhaal zit, een verhaal dat misschien wel overeenkomsten heeft maar door jou gedachten heel anders is dan door mijn gedachten.
We kijken niet eens naar dezelfde dingen.
Het is misschien vreemd
maar als we samen gezellig naar de dierentuin gaan
zie ik hele andere dieren dan jij.
Soms zijn ze plastic bij mij
of tien keer zo groot.
Of ik ben bang voor dat hert dat jij zo mooi vind.
Ik noem maar iets.
Onze afstand begint al bij het feit dat ik jou in de ogen kan kijken en jij mij.
Sterker nog,
dat ik met allebei mijn ogen maar naar één oog van jou kan kijken
omdat het biologisch niet mogelijk is om twee ogen tegelijk te zien.
Je luistert.
En ik praat.
Weer afstand.