zondag 18 januari 2009

Jessica

Op school zijn we bezig met het Jessica project. Jessica is een meisje dat op 7 jarige leeftijd dood is gevonden in huis. Zij woog toen 9,5 kilo, net zoveel als een dikke kat of een dikke baby. Haar ouders hebben haar verwaarloosd en verhongerd. Jessica een stem geven was het uitgangspunt van dit project waar 160 leerlingen van de HKU de komende week mee aan de gang gaan. Met onze klas zijn we er al twee weken mee bezig in combinatie met het vak 'open dramaturgie'.
Komt allen kijken! vrijdag 23 januari en zaterdag 24 januari. www.hku.nl (en dan agenda akademietheater) of mij gewoon even mailen dan zoek ik het even uit.
Drie scenes uit de voorbereiding voor de voorstelling van komende vrijdag en zaterdag.


Scene

Call Center persoon 1: Ze noemden dat kind ‘Zicke’

Call Center persoon 2: Zicke?

Call Center persoon 1: Ja.

Call Center persoon 2: Wat betekent dat?

Call Center persoon 1: Zoiets als geit.

Call Center persoon 2: Ik ga het even opzoeken.

(Call Center persoon 1 en 2 zoeken iets uit. Eind scene. Iemand anders zijn of haar telefoon gaat. Gesprek. Afgelopen. Dan:)

Call Center persoon 2: Ik heb het gevonden.

Call Center persoon 1: Wat?

Call Center persoon 2: Zicke.

Call Center persoon 1: Vertel.

Call Center persoon 2: Het betekent zoiets als geit.

Call Center persoon 1: Dat zei ik al.

Call Center persoon 2: Ik ben nog niet klaar.

Call Center persoon 1: Sorry.

Call Center persoon 2: Het betekent onder andere ook wijf of trut.

Call Center persoon 1: Zicke.

Call Center persoon 2: Zou dat als koosnaampje gezien kunnen worden?

Call Center persoon 1: Ik ga het even opzoeken.

(Call Center persoon 1 en 2 zoeken iets uit. Eind scene. Iemand anders zijn of haar telefoon gaat. Gesprek. Afgelopen. Dan:)

Call Center persoon 1: Ik heb het gevonden.

Call Center persoon 2: Wat?

Call Center persoon 1:
Koosnaampje.

Call Center persoon 2: Vertel.

Call Center persoon 1:

Een koosnaam of vleinaam is een niet officiele naam die voor iets of iemand wordt gebruikt om genegenheid uit te drukken. Koosnamen zijn niet altijd exclusief. Zo wordt het woord schat door bijna iedereen gebruikt voor zin of haar partner.
Opvallend zijn de koosnamen die op zichzelf beschouwd niet vleiend zijn, maar toch als zodanig worden beschouwd.
Bijvoorbeeld, scheetje, eigenlijk een komische bedoelde verbastering van schatje. Of het woord poepie.
Een koosnaam hoeft niet altijd zo te zijn; Ook bijvoorbeeld ‘kleine wolk’ of ‘grote beer’ kan een koosnaam zijn.

Call Center persoon 1: We kunnen het dus niet weten.

Call Center persoon 2: Wat?

Call Center persoon 1: Of zicke een koosnaam is.

Call Center persoon 2: Nee. Dat kunnen we niet weten.

(De telefoon van Call Center persoon 1 gaat)

Call Center persoon 1:

Goedemiddag met ons. Wat kan ik voor u doen. Dag mevrouw de Flater. Nee, sorry, dat weten we niet. Wat we wel weten is dat haar moeder haar ‘zicke’ noemade, wat zoiets betekent als geit, wijf of trut.
Wat we ook weten is dat we niet weten of ‘zicke’ als koosnaam is bedoeld.
Jessica betekent zoiets als ‘God ziet’ of ‘God ziet uit naar’.
Graag gedaan, tot ziens.


Scene

Call Center:

Goedemiddag met ons.
Ja.
"Men voedt een kind niet op met de kennis die men bezig, maar met zijn karakter."
Een citaat van Lucien Arréat.
Ja.
Mooi,
Tot ziens!


Scene

Call Center:

Goedenavond met ons.
Oké.
Dat is vervelend.
Ja.
Nee, we kunnen niets voor u doen.
Wij helpen inderdaad.
Nou, voor deze keer dan.
Oké.
Hoe heet ze?
Tot zo.

Hoi Michelle.
Weet ik niet.
Weet ik niet.
Weet ik niet.
Omdat ze naar het licht groeien.
Zal ik een verhaaltje voorlezen?

“De klok slaat zeven uur. ‘Peggie, bedtijd! Pappa en mamma gaan uit, dus vanavond is er geen tijd voor een verhaaltje.’
Mamma zit haar nagels te lakken als Peggie een nachtzoentje komt brengen. Pappa zegt: ‘Vooruit Peggie, nou naar bed!’
Peggie pakt haar beer van de stoel en huppelt de gang door. Ze doet de deur van haar kamertje open en dan… kan ze haar ogen niet geloven! Er ligt een KROKODIL onder haar bed; zijn grote groene ogen glinsteren in het ganglicht.
Peggie smakt de deur dicht en holt weer naar haar pappa en mamma.
‘Ik kan niet naar bed,’ roept ze, ‘er ligt een krokodil onder!’
Mamma zucht. Pappa tilt Peggie op en zegt: ‘Dát wil ik wel eens zien!’
Hij draagt Peggie naar haar kamertje, doet de deur open en… geen krokodil te zien!

‘Zie je nou wel, er is helemaal geen krokodil, niet in je bed en niet onder bed. Ik zie wel veel rommel, kleren, schoenen en speelgoed. Krokodillen liggen niet onder kinderbedjes, daar zijn ze toch veel te groot voor. Krokodillen wonen in dierentuinen en in Afrika, niet in gewone huizen. Ga nou maar gauw in je bed en ik wil je verder niet meer horen!’”

Oh, sorry.
Nee, dat was in het verhaal.
Mevrouw Maaierd.
Ja, sorry, het zat in het verhaal.
Sorry.
Ja.
Ik zal mijn best doen.
Het spijt me.
Ik kan wel nog iets proberen?
Oké.
Tot ziens,
Liefs aan Michelle.
Dag.

Geen opmerkingen: