Benedictus de 17e

Zwarte rook in het Vaticaan,
Onze mooie rooie is heen gegaan.
Bennie ben nie.

Katten roepen prr en rennen rondjes.
Zo gaat dat.
Katten springen tegen ruiten,
badranden, balkonranden, bankranden.
Zo gaat dat.
Oren wassen, kopjes geven,
Oude muizen, nieuwe muizen.
Rietjes, balletjes, vliegjes.
Zo gaat dat.
Een staart achterna.
Hun eigen staart achterna.
Wat er ook gebeurt.
Katten roepen prr en rennen rondjes.
Zo moeilijk is het
om een kat te zijn.

(De ene) boom na(ast de andere) boom

Wanneer het hakken en het zagen in het hoofd stopt
Is de boom net omgevallen en zijn er dus grassprieten geknakt,
Struiken gebutst en wat kleine boompjes omgevallen.

Het is heel makkelijk om er vanuit te gaan dat nadat de boom om is,
Alles beter is, dat alle vorige liefdes die met mes gekerfd in de schors staan,
Weg zijn en niets meer betekenen, nu ze horizontaal zijn gelegd.

Het is nog makkelijker om te zeggen dat deze boom,
Die daar ligt en hindernis is, niet eens bestaan heeft,
Omdat er nu op diezelfde plek iets nieuws groeit.

Het is het meest makkelijke om te zeggen dat er behalve de boom niets is geweest,
Op de plek waar net de boom omgehakt is en een nieuwe is geplant,
Om zo de nieuwe groei van de nieuwe boom zogenaamd te bevorderen.

De realistische weg is de boom te laten staan en er een nieuwe naast te planten.
Zij houdt in dat de oude boom en de nieuwe boom elkaar ontkennen en dan erkennen.
Zij houdt in dat zij met ingelopen schoenen wordt bewandeld.

U-SLAM FINALE GEHAALD

Hallodaar,

terug van weggeweest en met leuk nieuws:
gister morgen stond ik op in de veronderstelling dat ik dramaschrijvenles had, maar twee mails veranderde die dag compleet. Dramaschrijven viel uit en ze hadden nog één kandidaat nodig voor de U-slam van oktober die avond in de bastaard. Nu wilde ik altijd wel meedoen maar later pas en nu dacht ik: gewoon doen. In de trant van meer risico's nemen en gewoon doen.

7 mannen van allemaal ouder dan 25 ongeveer en één net geen minderjarig meisje nog.

en ik heb gewoon de finale gehaald!
persoonlijk had ik heel graag het volgende gedicht nog willen doen, dus als toegift van een leerzaam, leuke en lange avond:

Kant en klaar

Liefdesverdriet voor in de magnetron.
Ping.

Tot snel.
Poezie is herontdekt (het is zo eng, zo moeilijk zo zo zo. Nee Ayla: gewoon doen)

We doen allebei iets anders nu

Alles heeft een betekenis en een bekentenis.
Die woorden lijken zo verwarrend veel op elkaar.
De carvan cevittam is bijna op.
Zit een verhaal achter.
De spaarpot is bijna leeg.
Zit een verhaal achter.
De hema handcreme.
Zit een verhaal achter.
De film op mijn bed.
Zit een verhaal achter.
Het gekreukte kussen.
Zit een verhaal achter.
De Wc rol.
Zit een verhaal achter.
De zonnebriel.
De sterretjes in een doosje.
het porseleinen paardje met een gebroken poot. De muis. De oortjes van mijn Ipod. De afstandsbediening zonder batterijen en zonder klepje.Het klepje op de grond zonder afstandsbediening. De tv die helemaal uit staat. De vissen in de kom. Het recept van de dokter. De pen met de draaidop. De losse 10 cent. Het kaartje van de dierenwinkel.De labello. Het briefje waar een kreet op staat. De post it waar jarige familie op staat. De lege wc rol. De bellenblaas.
De. Ieder woord plakt.
Dan is het toch logisch dat ik je soms niet snap.
En jij mij niet.
Jij snapt mij toch ook niet altijd?
Luister je?
Want ik vertel dit maar één keer.
Want ik heb nog veel meer verhalen die ik nooit allemaal kan vertellen, maar mijn streven is wel zo veel mogelijk.
Dat ik je zoveel mogelijk kan laten zien van al die verhalen.
Maar snap je het?
Dat ik dat probeer.
Zodat ik zo dicht mogelijk bij je kan zijn.
Snap je dat ik nooit één kan zijn met jou omdat achter alles een verhaal zit, een verhaal dat misschien wel overeenkomsten heeft maar door jou gedachten heel anders is dan door mijn gedachten.
We kijken niet eens naar dezelfde dingen.
Het is misschien vreemd
maar als we samen gezellig naar de dierentuin gaan
zie ik hele andere dieren dan jij.
Soms zijn ze plastic bij mij
of tien keer zo groot.
Of ik ben bang voor dat hert dat jij zo mooi vind.
Ik noem maar iets.
Onze afstand begint al bij het feit dat ik jou in de ogen kan kijken en jij mij.
Sterker nog,
dat ik met allebei mijn ogen maar naar één oog van jou kan kijken
omdat het biologisch niet mogelijk is om twee ogen tegelijk te zien.
Je luistert.
En ik praat.
Weer afstand.

Goed zo?

Ik vergat uiteindelijk toch nog sigaretten te kopen toen ik bij de kassa stond.
Ik keek The Hills op MTV en werd gelukkig.

Misschien dat het toch nog goed met mij gaat komen.

Te

Ik hou te veel.
Te veel vast,
Te veel van,
Te veel last.

Mijn ziel is boos

Niet zomaar boos echt.
Woest.
Ik luister slecht,
Ik leer me rot,
Ik denk te veel
En voel te weinig.
Mijn ziel.
Misschien wel mannelijker dan ik zelf,
Overheerst dat gene waar ik onbewust mee bezig ben.
Mijn ego.
En mijn ego, hoe groot en breed en lang en alles ook,
Staat niet op de voorgrond.

Mijn ziel is boos.
Hij blaast me weg
En scheld me rot.
Is dat waarom een mens verlangd naar een windstille stranddag met een waterig zonnetje.
Niet te fel alsjeblieft, dan krijgen we het te warm.
Niet te duidelijk.
Niet te helder,
We hebben het heus zelf wel in de gaten.

Maar we doen het niet.
We zeggen dingen die niet passen.
We zeggen: jawel en nee oké.
Ik vind het niet erg.
Ik hou daar best van.
Ik denk daar wel eens over na.
Ik wil dat wel.
Ik vind het prima.
Ik ben het best.

Ik zou zeggen en het zou niet kloppen:
Ik denk dat mijn ziel boos is.

Mijn ziel is boos.